01 Μαρτίου, 2021
Τροφές για Διαβητικούς: Ιδέες και Προτάσεις
Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια χρόνια ασθένεια.
Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια χρόνια ασθένεια. Τα κύτταρα στο πάγκρεας που παράγουν ινσουλίνη καταστρέφονται με αυτοάνοσο μηχανισμό στα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και έτσι το σώμα δεν είναι σε θέση να παράγει ινσουλίνη.
Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που βοηθά τα κύτταρα του σώματος να χρησιμοποιούν τη γλυκόζη ως ενέργεια. Το σώμα αντλεί γλυκόζη από τις τροφές. Η ινσουλίνη επιτρέπει στη γλυκόζη να περάσει από το αίμα στα κύτταρα του σώματος.
Όταν τα κύτταρα απορροφήσουν τη ποσότητα γλυκόζης που χρειάζονται, το συκώτι και ο μυϊκός ιστός αποθηκεύουν την επιπλέον γλυκόζη(το σάκχαρο στο αίμα) με τη μορφή γλυκογόνου. Το γλυκογόνο με τη σειρά του διασπάται και απελευθερώνεται όταν το σώμα χρειάζεται ενέργεια μεταξύ των γευμάτων, κατά τη διάρκεια της άσκησης και του ύπνου.
Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 1, το σώμα δεν μπορεί να επεξεργαστεί τη γλυκόζη, λόγω της έλλειψης ινσουλίνης. Η γλυκόζη που λαμβάνεται από τις τροφές δεν μπορεί να εισέλθει στα κύτταρα. Έτσι παραμένει πολλή γλυκόζη στο αίμα. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορούν να οδηγήσουν σε βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας.
Μπορεί να χρειαστούν μήνες ή χρόνια για να καταστραφούν αρκετά β-κύτταρα προτού παρατηρηθούν συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1. Μερικά από τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά άλλων καταστάσεων υγείας. Περαιτέρω, οι παράγοντες κινδύνου για τον διαβήτη τύπου 1 δεν είναι τόσο ξεκάθαροι όσο είναι για τον προδιαβήτη και τον διαβήτη τύπου 2 αν και το οικογενειακό ιστορικό είναι γνωστό ότι παίζει ρόλο.
Τα ακόλουθα είναι συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1:
Επίσης, εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα ο διαβήτης μπορεί κάποιος να εμφανίσει κετοξέωση, μια σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη. Τα συμπτώματα της κετοξέωσης περιλαμβάνουν:
Εάν έχετε ένα ή περισσότερα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1, θα πρέπει να επισκεφθείτε το γιατρό σας. Εάν όμως έχετε συμπτώματα κετοξέωσης, θα πρέπει να αναζητήσετε άμεση ιατρική βοήθεια.
Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι διαβήτη ο τύπος 1 και ο τύπος 2. Έχουν παρόμοια συμπτώματα και με την πάροδο του χρόνου μπορεί να εμφανίσουν πολλές από τις ίδιες επιπλοκές. Ωστόσο, είναι πολύ διαφορετικές ασθένειες.
Ο διαβήτης τύπου 1 δημιουργείται όταν το σώμα δεν παράγει από μόνο του ινσουλίνη. Η εξωγενής λήψη ινσουλίνης είναι απαραίτητη για την επιβίωση ενός ατόμου με διαβήτη τύπου 1. Με αυτόν το τρόπο επιτυγχάνεται η μεταφορά της γλυκόζης από την κυκλοφορία του αίματος στα κύτταρα του σώματος.
Στα άτομα με διαβήτη τύπου 2, η παραγωγή ινσουλίνης δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του σώματος ή τα κύτταρα του σώματος έχουν σταματήσει να ανταποκρίνονται καλά στην ινσουλίνη. Έτσι, χρειάζεται μεγαλύτερη ποσότητα ινσουλίνης για να διατηρηθούν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε φυσιολογικά επίπεδα.
Ο διαβήτης τύπου 1 αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και τα συμπτώματα είναι προφανή. Στα άτομα με διαβήτη τύπου 2, η πάθηση μπορεί να αναπτύσσεται για πολλά χρόνια. Στην πραγματικότητα, ένα άτομο μπορεί να μην γνωρίζει ότι πάσχει από διαβήτη τύπου 2 έως ότου εμφανίσει κάποια επιπλοκή.
Οι δύο τύποι διαβήτη έχουν διαφορετικά αίτια και μοναδικούς παράγοντες κινδύνου.
Η ακριβής αιτία του διαβήτη τύπου 1 είναι άγνωστη. Ωστόσο, θεωρείται αυτοάνοση ασθένεια. Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού προσβάλλει κατά λάθος τα β-κύτταρα στο πάγκρεας που παράγουν ινσουλίνη. Η επιστημονική κοινότητα δεν κατανοεί πλήρως γιατί συμβαίνει αυτό. Όμως γενετικά και περιβαλλοντικά στοιχεία, όπως ιοί, μπορεί να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο.
Ο διαβήτης τύπου 1 διαγιγνώσκεται συνήθως μέσω μιας σειράς εξετάσεων. Ορισμένες από αυτές μπορούν να διεξαχθούν γρήγορα, ενώ κάποιες άλλες απαιτούν περισσότερο χρόνο προετοιμασίας ή παρακολούθησης. Ο διαβήτης τύπου 1 αναπτύσσεται συχνά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η διάγνωση γίνεται όταν ένα άτομο πληρεί ένα από τα ακόλουθα κριτήρια:
Αυτά τα κριτήρια χρησιμοποιούνται επίσης και για τη διάγνωση του διαβήτη τύπου 2. Για αυτό το λόγο κάποιες φορές άτομα με διαβήτη τύπου 1 λαμβάνουν λανθασμένη διάγνωση ότι έχουν τον τύπο 2.
Όταν κάποιος διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 1, σημαίνει ότι το σώμα του δεν μπορεί να παράγει τη δική του ινσουλίνη. Ο στόχος είναι να διατηρηθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα όσο το δυνατόν πιο κοντά στα φυσιολογικά έτσι ώστε να καθυστερήσουν ή να αποτραπούν τυχόν επιπλοκές. Γενικά, ο στόχος είναι να διατηρηθούν τα επίπεδα σακχάρου νηστείας μεταξύ 80 και 130 mg / dL και μεταγευματικά να μην υπερβαίνουν τα 180 mg / dL δύο ώρες μετά το φαγητό.
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να λαμβάνουν ινσουλίνη κάθε μέρα. Συνήθως λαμβάνουν την ινσουλίνη μέσω ένεσης. Κάποιοι όμως πρέπει να χρησιμοποιήσουν αντλία ινσουλίνης. Η αντλία εγχέει υποδόρια συνεχώς ινσουλίνη μέσω μιας θύρας μιμούμενη τον τρόπο που ένα υγιές πάγκρεας λειτουργεί. Με αυτόν το τρόπο διασφαλίζεται η εξισορρόπηση του σακχάρου στο αίμα.
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να τρώνε τακτικά γεύματα και σνακ για να διατηρήσουν το σάκχαρο στο αίμα τους σταθερό. Η άσκηση επίσης βοηθά στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Σε αυτή τη περίπτωση όμως οι ποσότητες ινσουλίνης μπορεί να χρειαστεί να προσαρμοστούν ανάλογα με το επίπεδο άσκησης.
Οι παράγοντες κινδύνου του διαβήτη τύπου 1 είναι ελάχιστα κατανοητοί. Ωστόσο, έχουν εντοπιστεί ορισμένοι πιθανοί παράγοντες.
Το οικογενειακό ιστορικό μπορεί να είναι σημαντικό σε ορισμένες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1. Εάν υπάρχει ένα μέλος της οικογένειας με διαβήτη τύπου 1, τότε αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Αρκετά γονίδια έχουν συνδεθεί με αυτήν την κατάσταση. Ωστόσο, δεν αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 1 όλοι όσοι έχουν αυτά τα γονίδια. Πολλοί ερευνητές και γιατροί πιστεύουν ότι με κάποιο τρόπο προκαλείται η εμφάνιση διαβήτη τύπου 1 σε μερικούς ανθρώπους αλλά όχι σε άλλους.
Η συχνότητα εμφάνισης διαβήτη τύπου 1 ποικίλλει ανά χώρα και ανά περιοχή εντός μιας χώρας. Στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη, τα άτομα που γεννιούνται την άνοιξη είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν την ασθένεια από εκείνα που γεννιούνται τις άλλες εποχές. Η μέγιστη συχνότητα διάγνωσης παρατηρείται σε παιδιά ηλικίας 10-14 ετών.
Ορισμένοι ιοί μπορεί να προκαλέσουν διαβήτη τύπου 1. Ωστόσο, δεν είναι σαφές ακόμα ποιοι. Ομοίως, άτομα από ψυχρά κλίματα είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 1.
Ο διαβήτης τύπου 1 ήταν κάποτε γνωστός ως νεανικός διαβήτης. Αυτό συμβαίνει επειδή διαγιγνώσκεται συχνά σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες. Συγκριτικά, ο διαβήτης τύπου 2 συνήθως διαγιγνώσκεται σε μεγαλύτερης ηλικίας ενήλικες. Ωστόσο, και οι δύο τύποι μπορούν να διαγνωστούν σχεδόν σε οποιαδήποτε ηλικία.
Τα συμπτώματα του διαβήτη στα παιδιά περιλαμβάνουν:
Όπως και στους ενήλικες, τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 λαμβάνουν θεραπεία με ινσουλίνη.
Οι ερευνητές δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι προκαλεί τον διαβήτη τύπου 1. Ωστόσο, πιστεύουν ότι τα γονίδια ενός ατόμου μπορεί να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο. Τα άτομα που έχουν διαβήτη τύπου 1 γεννιούνται με προδιάθεση για την ανάπτυξη της νόσου η όποια φαίνεται να μεταδίδεται στις γενιές μιας οικογένειας. Παρόλα αυτά δεν είναι σαφές πώς λειτουργεί το μοτίβο και γιατί ορισμένα άτομα σε μια οικογένεια θα αναπτύξουν διαβήτη, ενώ άλλα όχι.
Έχουν εντοπίσει ορισμένες παραλλαγές γονιδίων που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου. Αυτές οι παραλλαγές μπορούν να μοιραστούν μεταξύ γονέα και παιδιού από γενιά σε γενιά. Ωστόσο, μόνο το 5% των ατόμων με αυτές τις παραλλαγές γονιδίων αναπτύσσουν πραγματικά διαβήτη τύπου 1. Γι ‘αυτό πιστεύεται ότι τα γονίδια είναι μόνο ένα μέρος της εξίσωσης. Φαίνεται ότι κάτι προκαλεί την ασθένεια σε άτομα που έχουν τα κληρονομικά γονίδια. Ένας ιός ίσως είναι μια πιθανή αιτία. Για παράδειγμα, πανομοιότυπα δίδυμα, που έχουν τα ίδια γονίδια, μπορεί να μην αναπτύξουν και οι δύο τη νόσο. Εάν ένα από τα δίδυμα έχει διαβήτη τύπου 1, το άλλο δίδυμο θα εμφανίσει διαβήτη τύπου 1 σε λιγότερες από τις μισές φορές. Αυτή είναι μια ένδειξη ότι τα γονίδια δεν είναι ο μόνος παράγοντας.
Η εγκυμοσύνη παρουσιάζει μοναδικές προκλήσεις σε άτομα που έχουν διαβήτη τύπου 1. Ωστόσο, είναι δυνατόν μια γυναίκα να έχει μια υγιή εγκυμοσύνη και ένα υγιέστατο μωρό παρά την παρουσία της νόσου. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει οι έγκυες με διαβήτη τύπου 1 να θυμούνται είναι ότι εάν έχουν υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους τότε και τα μωρά τους θα έχουν υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους.
Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές όπως υψηλό βάρος γέννησης, συχνότερη ανάγκη καισαρικής τομής με συχνότερες επιπλοκές, πρόωρο τοκετό, χαμηλό σάκχαρο στο αίμα, υψηλή αρτηριακή πίεση και ακόμη και θάνατο. Εάν έχετε διαβήτη τύπου 1 και θέλετε να μείνετε έγκυος ή μάθατε ότι είστε έγκυος, μιλήστε αμέσως με το γιατρό σας. Ενδεχομένως να σας προτείνει κάποιες αλλαγές που ίσως χρειαστεί να κάνετε για να διασφαλίσετε ότι τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας θα παραμείνουν σταθερά και ασφαλή για εσάς και το μωρό σας.
Στα άτομα με διαβήτη τύπου 1, το αλκοόλ βραχυπρόθεσμα μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα σακχάρου τους. Με την πάροδο του χρόνου, η υπερβολική χρήση αλκοόλ μπορεί να συμβάλει σε επιπλοκές του διαβήτη. Το ήπαρ είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία και απομάκρυνση του αλκοόλ από το σώμα και συμμετέχει στη διαχείριση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Εάν έχετε διαβήτη τύπου 1 και πίνετε αλκοόλ, το σώμα σας επιβραδύνει τη διαχείριση του σακχάρου στο αίμα για να αντιμετωπίσει το αλκοόλ. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα άμεσα και έως 12 ώρες μετά τη κατανάλωση αλκοόλ. Είναι σημαντικό να ελέγχεται το σάκχαρο πριν την κατανάλωση αλκοόλ και να συνεχίζονται οι μετρήσεις και μετά.
Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορούν να προκαλέσουν βλάβη σε διάφορα όργανα του σώματος. Εάν ο διαβήτης δεν αντιμετωπιστεί σωστά, αυξάνεται ο κίνδυνος των ακόλουθων επιπλοκών:
Ο διαβήτης μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στο νευρικό σύστημα και να οδηγήσει σε μια κατάσταση που ονομάζεται διαβητική νευροπάθεια. Αυτή η πάθηση εμφανίζεται συνήθως στα πόδια. Μικρές τομές, ειδικά στο κάτω μέρος των ποδιών, μπορεί γρήγορα να μετατραπούν σε σοβαρά έλκη και λοιμώξεις, ειδικά εάν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι εκτός ελέγχου.
Η άσκηση μπορεί να είναι δυσκολότερη για άτομα με διαβήτη τύπου 1, αλλά είναι ένα ζωτικό μέρος του υγιεινού τρόπου ζωής, ιδιαίτερα για όσους πάσχουν από διαβήτη. Τα άτομα που έχουν διαβήτη τύπου 1 πρέπει να ασκούνται τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα. Θα πρέπει επίσης να μην έχουν περισσότερες από δύο συνεχόμενες ημέρες χωρίς άσκηση. Η αερόβια άσκηση κάνει καλό και προτείνεται σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, όπως και η προπόνηση με αντιστάσεις.
Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή στη διαχείριση της γλυκόζης στο αίμα κατά τη διάρκεια της άσκησης. Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να αυξηθούν ή ακόμη και να μειωθούν απότομα κατά τη διάρκεια ή μετά την άσκηση. Αυτό συμβαίνει γιατί τα κύτταρα του σώματος αρχίζουν να χρησιμοποιούν ινσουλίνη ή να μεταφέρουν γλυκόζη πιο αποτελεσματικά. Εντούτοις, προτείνεται στα άτομα με διαβήτη να ασκούνται τακτικά για βέλτιστη υγεία. Συζητήστε με το γιατρό σας για να βρείτε ένα κατάλληλο πρόγραμμα εκγύμνασης για εσάς.
Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια χρόνια ασθένεια που μπορεί να αντιμετωπιστεί. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 μπορούν να ζήσουν μια μακρά και υγιή ζωή με σωστή θεραπεία, όπως η λήψη ινσουλίνης, η υγιεινή διατροφή και η άσκηση.
Ενημερωθείτε για τα ιατρεία μας στον Άλιμο και στα Σεπόλια.
Διαβάστε ένα ενδιαφέρον άρθρο για μια συχνή και σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη τύπου 1 και 2: Διαβητική Νευροπάθεια