Πολλές μελέτες υποστηρίζουν δίαιτες χαμηλών υδατανθράκων για τη θεραπεία του διαβήτη. Στην πραγματικότητα, πριν από την ανακάλυψη της ινσουλίνης το 1921, οι δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες θεωρούνταν η συνήθης θεραπεία σε άτομα με διαβήτη.

Η κατανάλωση ορισμένων τροφών περιορίζοντας παράλληλα κάποιες άλλες μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με διαβήτη να διαχειριστούν καλύτερα τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους.

Η διαβητική νευροπάθεια είναι μια συχνή και σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2. Είναι ένας τύπος νευρικής βλάβης που προκαλείται από μακροχρόνια υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η κατάσταση συνήθως εξελίσσεται αργά, μερικές φορές κατά τη διάρκεια αρκετών δεκαετιών.

Τι είναι ο διαβήτης τύπου 1 Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια χρόνια ασθένεια. Τα κύτταρα στο πάγκρεας που παράγουν ινσουλίνη καταστρέφονται με αυτοάνοσο μηχανισμό στα άτομα με διαβήτη τύπου 1 και έτσι το σώμα δεν είναι σε θέση να παράγει ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που βοηθά τα κύτταρα του σώματος να χρησιμοποιούν

Υπέρταση και Διαβήτης: Ποια είναι η σχέση μεταξύ τους; Η υπέρταση ή η υψηλή αρτηριακή πίεση εμφανίζεται συχνά παράλληλα με το σακχαρώδη διαβήτη, συμπεριλαμβανομένων των διαβήτη τύπου 1, τύπου 2 και διαβήτη κύησης. Μελέτες έχουν δείξει ότι ενδέχεται να υπάρχει σχέση μεταξύ τους. Η υπέρταση και ο διαβήτης τύπου 2 αποτελούν παράγοντες του μεταβολικού συνδρόμου,

Οι άνθρωποι με διαβήτη έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών παθήσεων Οι καρδιακές παθήσεις είναι συχνές σε άτομα με διαβήτη. Δεδομένα από την Αμερικάνικη Καρδιολογική Εταιρεία δείχνουν ότι το 65% των ατόμων με διαβήτη θα πεθάνουν από κάποιο είδος καρδιακής πάθησης ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Σε γενικές γραμμές, ο κίνδυνος θανάτου από καρδιακή πάθηση και εγκεφαλικού επεισοδίου

Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια και άλλα προβλήματα των οφθαλμών που σχετίζονται με το διαβήτη Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μια σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη, που προκαλείται από τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα με αποτέλεσμα την καταστροφή του εσωτερικού των ματιών (αμφιβληστροειδή). Μπορεί να προκαλέσει τύφλωση αν παραμείνει αδιάγνωστη και δεν θεραπευτεί έγκαιρα. Ωστόσο, συνήθως χρειάζεται αρκετά χρόνια